Bezprecedensowe pociemnienie Betelgezy fałszywym alarmem

Jeżeli jakimś trafem zdarzało Wam się ujrzeć pogodne niebo ostatnimi tygodniami i spojrzeliście ku Orionowi, na pewno zauważyliście, że nie wygląda on dokładnie tak samo jak przed rokiem. To znaczy na pozór nie wiele się różni, ale po dokładniejszym przyjrzeniu się pewna różnica staje się oczywista. Od kilkunastu tygodni astronomowie i pasjonaci na całym świecie raportowali spadek jasności Betelgezy na skalę, jakiej jeszcze nie obserwowano w historii regularnych pomiarów tej gwiazdy, to jest ponad 100 lat. Jasny czerwony nadolbrzym niejednokrotnie tracił na blasku w mniej lub bardziej regularnych cyklach, po czym wszystko wracało do normy, jednak sytuacja obserwowana w bieżącym sezonie okazała się wyjątkowa, co po raz kolejny wiele mediów wiązało ze stanem gotowości na supernową. I Betelgeza raz jeszcze uczyniła sobie z takich szumnych zapowiedzi żart, do czego już się przyzwyczaiłem chcąc zaczekać z tym wpisem do około 21 lutego.

IAU po raz kolejny podnosi problem zaświetlenia nieba mega-konstelacjami satelitarnymi

Międzynarodowa Unia Astronomiczna (IAU) wydała nowe oświadczenie, w którym po raz kolejny porusza problem niebezpieczeństwa, w jakim znajduje się nocne niebo. Dostępność do naturalnie ciemnego nieba jest malejąca od wielu lat na skutek zjawiska zanieczyszczenia sztucznym oświetleniem. Ta zmora dotyka nie tylko pasjonatów astronomii, którzy w terenach miejskich zmuszeni są do ograniczenia się w obserwacjach do jaśniejszych obiektów, głównie Układu Słonecznego, a dla ujrzenia słabszych obiektów zmuszeni są wyjeżdżać daleko poza miasta, ale dotyka także obserwatoria profesjonalne i astronomów prowadzących naukowe obserwacje, którzy dla ich dokładnego przeprowadzania muszą uciekać jak to tylko możliwe od źródeł cywilizacji i zaśmiecenia nieba sztucznym oświetleniem.

"Meteory i meteoryty" - nowość od PWN

Już niebawem, w najbliższy poniedziałek na polskim rynku wydawniczym zadebiutuje nowa pozycja autorstwa Marka Żbika, mogąca być warta uwagi przez wszystkich pasjonatów astronomii, ale zwłaszcza tych, których interesuje tematyka meteorów i meteorytów, a którzy chcieliby zgłębić wiedzę na ich temat.

NIEBO NAD NAMI (2) - Luty 2020 - Poranny powrót Jowisza i Saturna, wieczory z Merkurym i Wenus

Po raz kolejny przed nami wyjątkowy 29-dniowy luty. W tym otwierającym lata 20. roku przestępnym najkrótszy miesiąc przyniesie nam więcej okazji do przyjrzenia się planetom w porównaniu do ostatnich kilkunastu tygodni i to niezależnie czy ktoś preferuje podziwianie nieba po zmroku czy też jest porannym skowronkiem. Po zachodzie Słońca dominować będzie pięknie lśniąca najwyższym blaskiem wśród planet Wenus, do której dołączy Merkury w najlepszym okresie widoczności wieczornej w 2020 roku. Ostatnie godziny przed rozjaśnieniem firmamentu o świcie można będzie przeznaczyć na ujrzenie powracających do widoczności Jowisza i Saturna, które w ostatnich tygodniach wieńczyły poprzedni sezon obserwacyjny koniunkcją ze Słońcem. Co jeszcze czeka nas w tym najkrótszym, choć o dzień dłuższym niż zwykle, miesiącu roku? Pora się przekonać. 

Wydarzenie Roku 2019: Wyniki głosowania czytelników

Zakończyła się dziewiąta edycja naszej dorocznej zabawy na wybór najważniejszego wydarzenia minionego roku. W tej edycji czytelnicy mieli do wyboru nie tylko zjawiska astronomiczne, ale także stanowiące ważny element tego bloga wydarzenia z zakresu astronautyki, jak pierwsze loty statków Dragon 2 czy Starliner, które były pierwszym zwiastunem tego, co może nas czekać w latach 20. XXI wieku. Jak kolejna edycja astronomicznych wyborów przebiegła i który z "nominowanych" poszedł po tytuł Wydarzenia Roku 2019 według czytelników bloga? Pora sprawdzić wyniki Waszego głosowania!

Widoczność ISS (styczeń - luty 2020)

Od 21 stycznia do 8 lutego czeka nas pierwszy okres wieczornej widoczności Międzynarodowej Stacji Kosmicznej w 2020 roku. Jeśli nie ulegnie zmianom harmonogram dokowań i odłączeń statków kosmicznych od ISS, przełom stycznia i lutego może przynieść nam okazję ujrzenia przelotów towarzyszącego Stacji statku Cygnus NG-12, który 31 stycznia ma od niej odcumować. Atrakcja ta stoi jednak pod znakiem zapytania, jako że misja Cygnusa jest już przedłużona i niewykluczone, że statek wciąż pozostawać będzie zadokowany. Prawdopodobnie nie załapiemy się w tym inaugurującym wieczorne przeloty w 2020 roku okresie widoczności na inne starty dające szansę obserwacji statków przed dokowaniem, ale to dopiero początki roku i jeszcze nie jednym zdążymy się w tym temacie zachwycić.

Postęp 24. cyklu aktywności słonecznej: stan po IV kwartale 2019 roku

Zamknęliśmy 2019 rok, który w każdym kwartale przyzwyczajał nas do nowych rekordów ustanawianych przez Słońce, a które sprowadzały się do coraz to głębszego wygaszania aktywności plamotwórczej. Rekordy, które przyniosło nam Słoneczne Minimum w czwartym kwartale minionego roku okazały się jednak tak znaczące, że uplasowały się na najwyższych miejscach nie tylko tego cyklu słonecznego, ale całego stulecia. Pora na przyjrzenie się jak postępował 24. cykl aktywności słonecznej w trzech ostatnich miesiącach 2019 roku.