Na Nowy Rok przybywa dnia na barani skok! Tym jednym z nielicznych przysłów, które zawsze oddają rzeczywistość taką, jaką ona faktycznie jest rozpoczyna się nowa, czternasta w ramach tej witryny seria "Niebo nad nami" - i jak zawsze ma to miejsce, na dobry początek nowego cyklu niezmiennie dobra nowina o postępującym już w odwrotną stronę procesie w zmianie długości dnia i nocy. Choć minie jeszcze trochę czasu zanim to odczujemy, nie da się już zaprzeczyć, że dzień wreszcie się wydłuża, a Słońce zaczyna wędrować na firmamencie coraz wyżej. Do wiosny bliżej, niż dalej i to kolejny pozytywnie nastrajający fakt, z którym nie ma już dyskusji.

Wraz ze zbliżaniem się do ostatniego kwartału 2020 roku wkraczamy w okres wyjątkowej koniunkcji z udziałem dwóch największych planet naszego Układu Słonecznego. Od kilku miesięcy gdy Jowisz i Saturn niemal równocześnie osiągnęły opozycję, każdego pogodnego wieczoru możemy łatwo ujrzeć tę parkę w niezbyt wygórowanej od siebie odległości, choć na tyle jeszcze dużej, że póki co nie mogliśmy myśleć o objęciu dwóch gazowych olbrzymów jednocześnie w polu widzenia najczęściej stosowanych lornetek. Z przełomem października i listopada to się zmieni, a przełom jesieni i zimy przyniesie nam istne szaleństwo obserwacyjne, na które już dziś warto się przygotować i które będzie jednocześnie jednym z najmniej wymagających pod względem sprzętowym.

Po pierwszym miesiącu, który otworzyła noworoczna umiarkowana burza magnetyczna przynosząca subtelne zorze polarne również nad Polskę wkraczamy w najkrótszy miesiąc roku - choć tym razem - z uwagi na rok przestępny - wzbogacony o dodatkowy dzień. W tym miesiąca czeka nas istny maraton z koniunkcjami, podczas których nasz naturalny satelita spotka się z dosłownie wszystkimi najjaśniejszymi planetami Układu Słonecznego dostępnymi dla nieuzbrojonego oka. Pora na szczegóły atrakcji nocnego nieba w drugim miesiącu tego roku.

Zadrwiły, choć nie na 100%. Na 90 powiedzmy. Na dzisiejszą poranną koniunkcję jak wielu, tak i ja napalałem się od dawna. Oczekiwanie w ostatnich dniach umilał fakt, że wciąż jesteśmy pod wpływem układu wyżowego, a prognozy na dziś również były wyżowe jakich każdy astro-amator sobie mógłby zapragnąć.

Weekendowa aura prawdopodobnie będzie niesprzyjająca, pomimo to przypominam o rozpoczynającym się pod koniec najbliższego weekendu wieczornym show, jakie zapewnią nam najjaśniejsze obiekty nocnego nieba (alternatywnie chmury). Jeśli pogoda będzie sprzyjać zachęcam do podjęcia własnych prób obserwacyjnych i fotograficznych począwszy od niedzielnego wieczoru, w którym to swoje łowy musimy rozpocząć tuż po zachodzie Słońca. Poniżej kilka bardziej szczegółowych informacji.

Rozpoczynamy czwarty miesiąc tego roku. Po powitaniu kilka dni temu astronomicznej wiosny, to dni stanowią już większą część doby. Nie oznacza to oczywiście, że czasu na obserwacje nocnego nieba będzie niewiele. Przed nami liczne atrakcje, z których największe będą dostępne dla obserwatorów korzystających z lornetek. Na najmniejszą odległość do Ziemi zbliża się Saturn, z nieboskłonu ucieka nam Jowisz, a słynna gromada otwarta Siedem Sióstr - wzbogaci się na krótko o ósmy obiekt...

Wczoraj kolejny raz wybrałem się na pole, by popatrzeć na późnozimowe niebo. Tym razem w odróżnieniu od poprzedniej sesji, o której wspomniałem tutaj , poza montażem i aparatem wziąłem jeszcze tubę refraktora 90/910. Dobrze, że to niedaleko od mojego domu, w innym wypadku marsz z głowicą EQ-3, przeciwwagami, torbą na akcesoria, długą tubą optyczną i aparatem w drugiej torbie nie należałby do najprzyjemniejszych.

Rozpoczynamy drugi miesiąc tego roku. Po dość pechowej pod względem pogody pierwszej połowie stycznia, i bardzo przyjemnej w ostatniej jego dekadzie, z pewnością wielu z nas chciałoby utrzymania się obecnej sytuacji meteorologicznej nad Polską, która zapewniłaby większą ilość pogodnych nocy niż miało to miejsce jeszcze całkiem niedawno. "Luty - podkuty" - czy polskie powiedzenie znajdzie swoje odbicie w rzeczywistości? Czy prognozy informujące o długiej zimie i częstej dominacji układów wyżowych okażą się trafne? Już niebawem się przekonamy!

Czas na lipcowe obserwacje astronomiczne. Jako, że niedawno przypadło przesilenie letnie, tego czasu na obserwacje gwiazd nie będziemy mieć zbyt wiele. W zamian jednak nie będziemy mogli narzekać na ilość wieczorów, w czasie których będzie okazja na wypatrzenie słynnych obłoków srebrzystych w ich maksimum widoczności. Lipcowe noce, choć skracają się już od przesilenia letniego, są wciąż bardzo krótkie i jasne, zwłaszcza w północnych regionach kraju. 1 lipca Słońce wschodzi już o godz. 04:21, by zajść o godz. 21:16 (dane dla Pomorza Gdańskiego). Ostatni dzień lipca rozpocznie się zaś o godz. 05:01 i zakończy o godz. 20:41. W tym miesiącu wysokość kątowa Dziennej Gwiazdy w czasie górowania maleje z 59 do 54 stopni. Tak na prawdę dopiero od ostatnich dni miesiąca poczujemy nieco bardziej, że noce już się wydłużyły, a niebo w czasie ich trwania jest już ciemniejsze niż krótko po przesileniu. W tej kwestii mieszkańcy południowych zakątków kraju mają większe przywileje, ale oczywiście n...

Czytelniku! Ten artykuł dotyczy nieba majowego w 2011 roku! Aby odczytać bieżące informacje na temat widoczności poszczególnych obiektów kliknij w baner po prawej części witryny, prowadzący do aktualnego artykułu "Niebo nad nami". Niebawem rozpoczniemy piąty miesiąc roku Jana Heweliusza. Choć noce nieubłaganie się skracają, czeka nas wiele wydarzeń na niebie, którym warto poświęcić uwagę. O szczegółach w dalszej części artykułu.

Rozpoczyna się kolejny miesiąc Roku Jana Heweliusza w Polsce. W marcu będziemy świdkami kilku ciekawych zakryć gwiazd przez Księżyc oraz najlepszej widoczności wieczornej Merkurego w całym 2011 roku. O szczegółach jednak nieco później.

Nadchodzi drugi miesiąc Roku Jana Heweliusza. W lutym będziemy świadkami wielu interesujących zjawisk, m.in. jednego z bliższych spotkań Księżyca z Plejadami. O szczegółach jednak nieco później. Bezksiężycowe noce czekają nas na początku miesiąca, bowiem kolejność faz Księżyca przypada w lutym w następujących dniach: nów 3 lutego, I kwadra 11 lutego, pełnia 18 lutego i III kwadra 24 lutego.

Już niebawem powitamy Nowy Rok! Rok, na którego początku już możemy stać się świadkami niezwykłego zjawiska astronomicznego. Rok, w którym czeka nas mnóstwo rzadkich i pięknych wydarzeń na niebie. Rok bardzo wyjątkowy dla astronomii - rok Jana Heweliusza.  Od Nowego Roku comiesięczny przegląd najważniejszych atrakcji nieba rozpoczniemy w nieco odmienionej formule.

Uwaga, Czytelniku! Ten wpis dotyczy zjawisk astronomicznych w grudniu 2010 roku! Aby odczytać szczegóły grudniowych zjawisk w bieżącym roku, przejdź  do tego wpisu . Ależ ten czas szybko biegnie! Oto dwunasta i ostatnia już część cyklu "Niebo nad nami" w 2010 roku. Rozpoczynamy ostatni miesiąc tego roku, w którym przypadają najdłuższe i najciemniejsze noce, przyozdobione najefektowniejszymi gwiazdozbiorami. Do tego czeka nas w tym miesiącu małe zaćmienie Księżyca i najobfitszy zimowy rój meteorów. O szczegółach jednak trochę później.

Rozpoczyna się miesiąc uważany za najcieplejszy w roku. W lipcu czeka nas wiele atrakcji na niebie, dla szczęśliwców daleko poza Polską m.in. całkowite zaćmienie Słońca. Nie zobaczymy jednak tego wspaniałego zjawiska w terenów naszego kraju. Niestety.

Czas na czerwiec, miesiąc w którym dzień jest najdłuższy, a noc najkrótsza. Miesiąc, w którym rozpoczyna się astronomiczne lato. Miesiąc chyba najgorszy dla obserwatorów nocnego nieba. Kończą się noce astronomiczne, rozpoczyna się za to okres tzw. „białych nocy”. Słońce chować będzie się na mniej niż 18 stopni pod horyzont, noce będą bardzo krótkie i jasne. W zamian za ciemne obiekty głębokiego nieba, czerwiec zaoferuje nam spektakularne obłoki srebrzyste, o których więcej nieco później.

Maj szykuje dla niektórych obserwatorów bardzo rzadkie zjawisko. Jakie to zjawisko i dlaczego tylko dla niektórych, w późniejszej części artykułu. 1 dnia miesiąca Słońce wschodzi o godzinie 05:15, zachodzi zaś o 20:08. Ostatniego dnia maja pory świtu i zmierzchu przesuwają się do 04:31 i 20:53. Wysokość Słońca w czasie górowania zwiększa się z 49 do 56 stopni. Dni są już znacznie dłuższe od nocy, mało tego - już w tym miesiącu noce astronomiczne tak na prawdę się zakończą. A stanie się to po 20-tym maja - od tej pory Słońce będzie się chować pod horyzont zbyt nisko, aby występowały noce astronomiczne. Niebo nocami stawać się będzie coraz jaśniejsze, a okres w miarę ciemnego nieba będzie skracać się do około 2 godzin, w okolicach północy. W zamian jednak za ciemne gwieździste noce, niebo zaoferuje nam jak zwykle w okresie "białych nocy" wspaniałe obłoki srebrzyste, idealne do fotografowania.

W związku z bardzo pogodnym niebem dzięki wyżowi ukraińskiemu, w czasie ostatniego astrospotkania możliwe stało się przeprowadzenie kolejnych testów refraktora Fraunhofera. Po długiej przerwie czas na trzecią odsłonę niniejszych testów...

Mamy połowę kwietnia, a więc pojawia się czas zjawiska astronomicznego, które może okazać się hitem miesiąca. Czeka nas bowiem wyjątkowe złączenie Wenus, Merkurego, młodego sierpa Księżyca,a na dokładkę - gromada Plejad. Ponadto mogą się pojawić dobre warunki do zaobserwowania światła popielatego Księżyca.

Uwaga! Wpis poświęcony obserwacjom kwietniowego nieba w 2010 roku!!! Aby odczytać bieżący artykuł kliknij w baner po prawej części witryny. Nastał czwarty miesiąc roku. W kwietniu niebo szykuje obserwatorom wiele atrakcji, a ile z nich uda się zaobserwować zależy od warunków pogodowych. Te z kolei mogą dawać wielkie nadzieje – w kwietniu 2009 roku przypadło jedynie 3 dni z zachmurzonym niebem, a aż 27 pogodnych. Taki wynik z pewnością zadowoliłby każdego obserwatora, a więc czekamy na powtórkę z rozrywki.