NIEBO NAD NAMI (2): Luty - miesiąc koniunkcji wszelakich

Nadchodzi drugi miesiąc Roku Jana Heweliusza.

W lutym będziemy świadkami wielu interesujących zjawisk, m.in. jednego z bliższych spotkań Księżyca z Plejadami. O szczegółach jednak nieco później. Bezksiężycowe noce czekają nas na początku miesiąca, bowiem kolejność faz Księżyca przypada w lutym w następujących dniach: nów 3 lutego, I kwadra 11 lutego, pełnia 18 lutego i III kwadra 24 lutego.


Dni stają się dłuższe, a Słońce zaczyna nabierać wysokości w czasie górowania.1 lutego wschód nastąpi o godzinie 07:37, zachód zaś o godzinie 16:20. 28 lutego pory wschodu i zachodu przesuwają się odpowiednio do 06:42 i 17:14. Maksymalna deklinacja Słońca rośnie w lutym z 19 do 28 stopni kątowych w czasie górowania.

Widoczność planet w styczniu:

MERKURY - planeta znajduje się na niebie w pobliżu Słońca i jej obserwacja jest niemożliwa. pod koniec miesiąca Merkury znajdzie się w koniunkcji ze Słońcem.
WENUS - najjaśniejszą z planet wciąż możemy bez trudu obserwować na niebie południowo-wschodnim przed wschodem Słońca. Faza Wenus z każdym dniem rośnie, a rozmiary kątowe maleją.Wysokość planety nad horyzontem także ulega zmniejszeniu z 14 do 7,1 stopnia kątowego.
MARS - wciąż znajduje się na niebie nieopodal Gwiazdy Dziennej i obserwacja jego jest niemożliwa.
JOWISZ - ta planeta nieustannie pozostaje łatwym celem obserwacji na niebie południowo-zachodnim. 1 lutego około godzinę po zachodzie Słońca wysokość planety wynosi aż 32 stopnie kątowe, ale pod koniec miesiąca wartość ta maleje do 17 stopni, przez co planeta widoczna będzie na coraz jaśniejszym niebie po zachodzie Słońca. Lornetki jak zawsze ujawnią nam cztery księżyce galileuszowe, zaś w zasięgu zdecydowanej większości amatorskich teleskopów będą pasy chmur w atmosferze planety.
SATURN - warunki widoczności planety wciąż się poprawiają (do opozycji pozostały już tylko 2 miesiące). Planeta widoczna jest w drugiej połowie nocy w gwiazdozbiorze Panny; nachylenie pierścieni względem obserwatora wciąż rośnie czyniąc je ciekawym obiektem do obserwacji i fotografii.
URAN - na początku miesiąca około godzinę po zachodzie Słońca planetę można jeszcze obserwować na wysokości 19 stopni kątowych. Warunki jego widoczności będą jednak szybko się pogarszały, by w połowie lutego obserwacje stały się już bardzo trudne ze względu na jasność nieba niedługo po zachodzie Słońca. Do jego zlokalizowania może się przydać Jowisz, który znajduje się w odległości około 6 stopni od Urana.
NEPTUN - planeta przebywa na niebie w pobliżu Słońca i obserwacja jest niemożliwa.

Ważniejsze zjawiska astronomiczne przypadające w lutym, widoczne z terenów Polski:

- 07.02 - koniunkcja Księżyca i Jowisza - nasz Satelita będący 4 doby po nowiu zbliży się do największej z planet naszego Układu Słonecznego na dystans zaledwie 5 stopni kątowych. Spotkanie to można będzie obserwować już po zachodzie Słońca na jeszcze jasnym niebie. Zjawisko ze względu na rozpiętość kątową lepiej widoczne będzie z instrumentach o niewielkim powiększeniu i sporym polu widzenia - lornetki więc nadadzą się do tej obserwacji idealnie.
- 11.02 - duże zbliżenie Księżyca do Plejad - kolejne zimowe spotkanie Srebrnego Globu ze słynnym zimowym obiektem położonym w gwiazdozbiorze Byka, Plejadami. Tym razem, w porównaniu do złączenia styczniowego, widok może być jeszcze bardziej okazały. Dystans bowiem jaki będzie dzielił naszego Sąsiada od gromady M45 będzie wynosił tylko półtora stopnia kątowego, a sama faza Księżyca (który będzie tylko dobę po I kwadrze) nie będzie rozjaśniała nam jego okolic tak, jak w czasie koniunkcji styczniowej. zjawisko będzie można obserwować dużo godzin wcześniej, niż na poniższej symulacji, im później jednak się tego podejmiemy tym mniejsza separacja zachodzić będzie pomiędzy Księżycem i Plejadami.
- 24/25.02 - maksimum południowych Leonidów - maksimum meteorów z roju południowych Leonidów, należących do kompleksu Virginid. Meteory te promieniują od 15 lutego do 10 marca, a ich radiant znajduje się w gwiazdozbiorze Lwa. W tym roku w obserwacji tego roju nie będzie przeszkadzał nam Księżyc, będący w III kwadrze. 
- 25.02 - koniunkcja Księżyca z Antaresem - Srebrny Glob będący dokładnie w III kwadrze zbliży się do najjaśniejszej gwiazdy Skorpiona na odległość zaledwie 2 stopni kątowych. Zjawisko widoczne będzie nisko nad horyzontem południowym, a więc aby je zobaczyć powinniśmy wybrać się w rejony niezabudowane, z dala od miasta z odsłoniętym horyzontem.

Kliknij aby powiększyć
kliknij aby powiększyć
Kliknij aby powiększyć
Kliknij aby powiększyć
Kliknij aby powiększyć

Do 9 lutego trwają również przeloty Międzynarodowej Stacji Kosmicznej ISS, widoczne na polskim niebie. Na ich obserwację należy wybrać się przed wschodem Słońca. Stacja ukaże się w postaci jasnego, gwiazdopodobnego punktu przemierzającego niebo w ciągu kilku minut od nieba zachodniego, przez południowe, po wschodni horyzont.

Linki:


W razie chęci zasięgnięcia porady i opinii, podzielenia się z innymi obserwatorami wynikami własnych obserwacji astronomicznych czy amatorskimi fotografiami nieba, serdecznie zapraszam na Forum Astronomiczno Meteorologiczne zachęcając do założenia swojego konta i współpracowania z innymi miłośnikami nocnego nieba.

Kolejny artykuł z cyklu "Niebo nad nami" pod koniec miesiąca.

Komentarze