Dwa rozbłyski klasy M (21.11.12)

Aktywność grupy plam o numeracji 1618 pozostaje podwyższona. Obszar ten po wytworzeniu wczorajszego rozbłysku klasy M1.4 stał się bardziej niespokojny i nie poprzestał na wtorkowym zjawisku.

W kilkanaście godzin po wytworzeniu rozbłysku M1.4 grupa 1618 wytworzyła kolejną flarę porównywalnej siły. Maksimum zjawiska o sile M1.4 przypadło na godz. 07:56 CET, z kolei 12 minut później flara zanikła. Rozbłyskowi nie towarzyszył koronalny wyrzut masy. Drugą flarę ten sam obszar wygenerował o godz. 16:30 CET. Rozbłysk osiągnął siłę M3.5 i prawdopodobnie nie towarzyszyło mu CME.

Obszar aktywny 1618 - jego rozpiętość przewyższa 10-krotnie średnicę Ziemi. (SDO)

Obszar 1618 od pewnego czasu ewoluuje w bardzo szybkim tempie zwiększając swoje rozmiary. Obecnie region ten posiada rozpiętość około 10-krotnie większą od średnicy Ziemi, przez co jest jednym z większym obszarów aktywnych, jakie możemy obserwować na tarczy słonecznej od kilku tygodni. W dniu dzisiejszym pole magnetyczne cechujące tę grupę plam jest wystarczająco niestabilne, by powstawały kolejne rozbłyski klasy M. Jeśli aktywność tej grupy nie spadnie, istnieje szansa, że region ten będzie w stanie wytworzyć rozbłyski najsilniejszej klasy (obecnie prawdopodobieństwo ich wystąpienia wynosi około 15%). Na następne rozbłyski klasy M w ciągu najbliższej doby szacuje się zaś ponad 70% szans.

Ewolucja grupy plam 1618 od 16 do 21 listopada (początek widoczności obszaru 1618 w 9. sekundzie filmu). (SDO)

Obecne położenie grupy plam 1618 w okolicach centralnych tarczy słonecznej jest idealne dla występowania geoefektywnych zjawisk. Wszystkie silniejsze rozbłyski i towarzyszące im koronalne wyrzuty masy mogą być kierowane bezpośrednio w kierunku Ziemi, tym samym mogą wywoływać burze magnetyczne na polarnych i wysokich szerokościach geograficznych. W najbliższych dniach prawdopodobnie utrzyma się podwyższona aktywność słoneczna.