Uwaga: poniższe informacje są archiwalne (wrzesień 2021) i nie dotyczą aktualnej aktywności słonecznej. Aby odczytywać bieżący komentarz Solar Update przejdź do tej podstrony.
20.09.21
PLAM ZNÓW PRZYBYWA - po trzech dobach zerowej liczby Wolfa tarcza słoneczna znów zaczyna być zdobiona plamami. Po dwóch tygodniach wędrówki po niewidocznej z Ziemi półkuli słonecznej na tarczę powróciła dawna grupa plam 2860, obecnie oznaczona jako 2871 i posiadająca największą powierzchnię spośród wszystkich widocznych dziś obszarów aktywnych. Poza nią tworzą się dwa nowe regiony - w północno-wschodniej części tarczy oraz w centrum także na północnej półkuli, które w razie dalszej rozbudowy jutro powinny uzyskać oficjalne oznaczenia. Ostatnią dekadę września zaczęliśmy z sumą 59 dni bez plam od początku roku, a ostatnie oczyszczenie tarczy liczące tylko 3 dni było pierwszym od pierwszej dekady sierpnia - widać zatem, że okresów z pustą tarczą słoneczną coraz śmielej zaczyna ubywać.
15.09.21
PRAWIE CZYSTA TARCZA - po kilkunastu dniach widoczności większych niż normalnie w ostatnich miesiącach grup plam, tarcza słoneczna stała się niemal pozbawiona obszarów aktywnych. Produkcja plam w innych miejscach tarczy na razie jest zerowa i o ile sytuacja nie zostanie zmieniona w przeciągu najbliższej doby, czeka nas pierwsze od początku sierpnia wyzerowanie dziennej liczby Wolfa. To spory kontrast wobec niedawnej sytuacji z liczbą Wolfa na poziomie 124, pokazujące, że o ile tendencja rosnącej aktywności plamotwórczej jest już wyraźna i stała, to jednak wciąż na tyle nieregularna, że nie można wykluczać okresów czystej tarczy - szczęśliwie dla miłośników tematu stają się te okresy coraz bardziej sporadyczne. Do tej pory licznik dni bez plam na Słońcu od początku 2021 roku zatrzymał się na poziomie 57 dni. Dla przypomnienia, ubiegły rok przyniósł takich dni 212, więc obojętnie co by się nie działo w nadchodzącym ostatnim już kwartale 2021 roku, tegoroczna suma dni z zerową liczbą Wolfa będzie w znacznym stopniu obniżona na tle roku ubiegłego i lat poprzednich.
11.09.21
REKORDOWE "R" CYKLU - z dniem wczorajszym liczba Wolfa wzrosła do 124. To najwyższa jak dotąd wartość w ramach 25. cyklu aktywności słonecznej, obecnie zmalała do 99 wciąż plasując ten wynik w czołówce. To najwyższy współczynnik od września 2017 roku, kiedy to dopiero wchodziliśmy w pierwsze okresy Słonecznego Minimum. Obecnie tarcza słoneczna stała się bardzo atrakcyjna obserwacjom amatorskim na tle ostatnich lat, a widoczne od kilku dni obszary aktywne 2866 i 2868 będące najbardziej okazałymi grupami plam, po weekendzie znajdą się przy zachodniej krawędzi kończąc okres widoczności z perspektywy Ziemi. Ich aktywność rozbłyskowa pomimo interesujących rozmiarów i budowy stała się w ostatnich kilkunastu godzinach obniżona. Po rozbłysku klasy C8.3 z 8 września doszło do CME, jednak nie powinno ono odegrać znaczącej roli w aktywności geomagnetycznej. Efekty słabego napływu tego CME możemy zauważyć w warunkach wiatru słonecznego 12 września +/-1 dzień, jednak zaistnienie stanu burzy magnetycznej wydaje się bardzo mało prawdopodobne, podobnie jak po wydarzeniach z początku miesiąca.
08.09.21
ROZWÓJ PLAM - obszary aktywny 2866 i 2868 uległy widocznej rozbudowie, zwłaszcza pierwszy, który dodatkowo posiada coraz większą skłonność do emisji istotnych rozbłysków. O godz. 19:30 CEST nastąpiło dziś maksimum rozbłysku klasy C8.3, który wprawdzie nie imponuje pod kątem uwolnionej energii, jednak z uwagi na wydłużony czas trwania może okazać się zjawiskiem eruptywnym. Na potwierdzenie zaistnienia koronalnego wyrzutu masy będziemy musieli poczekać kilka godzin by dane z kornografów mogły to potwierdzić lub wykluczyć, jednak gdyby CME zaistniało, skierowanie może okazać się korzystne wobec Ziemi jako, że grupa 2866 znajduje się niemal w centrum tarczy, na południe od słonecznego równika. Każdy rozbłysk i CME w najbliższych kilku dniach w tej oraz sąsiedniej grupie 2868 mogą być zjawiskami geoefektywnymi.
05.09.21
NAGŁY PRZYROST PLAM - nieoczekiwanie w ciągu jednej minionej doby ze stanu niemal czystej tarczy słonecznej nasza Dzienna Gwiazda została "ozdobiona" aż pięcioma nowymi grupami plam (5 obecnie posiada oficjalną numerację), co stanowi jeden z jak dotąd najwyraźniejszych wzrostów aktywności plamotwórczej w tak krótkim czasie w ramach 25. cyklu aktywności słonecznej. Prócz nowej piątki widać także zachodzący region 2867 przy krawędzi południowo-zachodniej, co daje łącznie 6 grup plam widocznych jednocześnie tego samego dnia. W centrum widzimy obecnie obszary aktywne 2863 i 2864 (odpowiednio na południowej i północnej półkuli), zaś w części południowo-wschodniej obszary 2866 i jeden pozbawiony na razie oficjalnego oznaczenia (jutro najpewniej to się zmieni). Obszar 2865 jeszcze dziś oznaczony uległ niemal pełnemu zanikowi. Widać jednak, że okres jednej doby jest wystarczający aby Słońce zdolne było wytworzyć tyle grup plam, ile do nie tak dawna nie zawsze było osiągniętym wynikiem dla całego miesiąca. Niestety większość produkowanych grup plam to obszary stabilne magnetycznie i nie emitujące silniejszych rozbłysków i koronalnych wyrzutów masy, jednak taki stan też nie potrwa wiecznie - wraz z przyrostem ilości obszarów aktywnych siłą rzeczy rosnąć będą szanse na wzmożenie aktywności słonecznej, na co miłośnicy zórz polarnych od kilku lat z utęsknieniem czekają. Tak czy owak miniona doba w aktywności plamotwórczej to dobry zwiastun.
W dniu jutrzejszym powinien rozpocząć się napływ strumienia wiatru słonecznego podwyższonej prędkości z niewielkiej dziury koronalnej na południu Słońca. Napływ CHHSS może nieco rozbudzić aktywność zorzową, jednak stan burzy magnetycznej nie powinien wystąpić.
01.09.21
CISZA PRZED BURZĄ CZY NICZYM? - przełom sierpnia i września okazał się spokojnym okresem w pogodzie kosmicznej mimo kilku rozbłysków i CME z końca sierpnia i stan ten jest jak dotąd utrzymywany. Miniona doba nie przyniosła żadnych zmian w cechach napływającego wiatru słonecznego, które wskazywałyby na dotarcie choćby śladowej części któregoś z wyrzutów koronalnych uwolnionych w ostatni weekend. Zamknęło się też już okno prognozy dla dotarcia do Ziemi skrajnej części CME z sobotniego rozbłysku klasy M4.7 - prędkość wiatru jest bardzo niska w okolicach 340 km/sek., przy niemal zerowej sile pola magnetycznego (Bt około 3nT, skierowanie północne +2nT i wahające się w okolicach zera), co jest warunkami typowymi dla spokojnej pogody kosmicznej - indeks Kp za minione dwie doby w przedziale od 1 do 3. O ile następne 24 godziny nie przyniosą zauważalnych zmian, można będzie zakładać, że żaden z uwolnionych CME nie okazał się wystarczający do wywołania efektów geomagnetycznych, nawet jeśli częściowo skierowanie było korzystne względem Ziemi. Grupa plam 2860 zbliża się do zachodniej krawędzi tarczy słonecznej i mimo zdolności emitowania silnych rozbłysków klasy M nie korzysta już ze swojego potencjału tak, jak czyniła to na pewną skalę przed ostatnim weekendem i w jego trakcie. Poza nią brak grup plam stwarzających szansę na aktywność rozbłyskową.
PLAM ZNÓW PRZYBYWA - po trzech dobach zerowej liczby Wolfa tarcza słoneczna znów zaczyna być zdobiona plamami. Po dwóch tygodniach wędrówki po niewidocznej z Ziemi półkuli słonecznej na tarczę powróciła dawna grupa plam 2860, obecnie oznaczona jako 2871 i posiadająca największą powierzchnię spośród wszystkich widocznych dziś obszarów aktywnych. Poza nią tworzą się dwa nowe regiony - w północno-wschodniej części tarczy oraz w centrum także na północnej półkuli, które w razie dalszej rozbudowy jutro powinny uzyskać oficjalne oznaczenia. Ostatnią dekadę września zaczęliśmy z sumą 59 dni bez plam od początku roku, a ostatnie oczyszczenie tarczy liczące tylko 3 dni było pierwszym od pierwszej dekady sierpnia - widać zatem, że okresów z pustą tarczą słoneczną coraz śmielej zaczyna ubywać.
15.09.21
PRAWIE CZYSTA TARCZA - po kilkunastu dniach widoczności większych niż normalnie w ostatnich miesiącach grup plam, tarcza słoneczna stała się niemal pozbawiona obszarów aktywnych. Produkcja plam w innych miejscach tarczy na razie jest zerowa i o ile sytuacja nie zostanie zmieniona w przeciągu najbliższej doby, czeka nas pierwsze od początku sierpnia wyzerowanie dziennej liczby Wolfa. To spory kontrast wobec niedawnej sytuacji z liczbą Wolfa na poziomie 124, pokazujące, że o ile tendencja rosnącej aktywności plamotwórczej jest już wyraźna i stała, to jednak wciąż na tyle nieregularna, że nie można wykluczać okresów czystej tarczy - szczęśliwie dla miłośników tematu stają się te okresy coraz bardziej sporadyczne. Do tej pory licznik dni bez plam na Słońcu od początku 2021 roku zatrzymał się na poziomie 57 dni. Dla przypomnienia, ubiegły rok przyniósł takich dni 212, więc obojętnie co by się nie działo w nadchodzącym ostatnim już kwartale 2021 roku, tegoroczna suma dni z zerową liczbą Wolfa będzie w znacznym stopniu obniżona na tle roku ubiegłego i lat poprzednich.
11.09.21
REKORDOWE "R" CYKLU - z dniem wczorajszym liczba Wolfa wzrosła do 124. To najwyższa jak dotąd wartość w ramach 25. cyklu aktywności słonecznej, obecnie zmalała do 99 wciąż plasując ten wynik w czołówce. To najwyższy współczynnik od września 2017 roku, kiedy to dopiero wchodziliśmy w pierwsze okresy Słonecznego Minimum. Obecnie tarcza słoneczna stała się bardzo atrakcyjna obserwacjom amatorskim na tle ostatnich lat, a widoczne od kilku dni obszary aktywne 2866 i 2868 będące najbardziej okazałymi grupami plam, po weekendzie znajdą się przy zachodniej krawędzi kończąc okres widoczności z perspektywy Ziemi. Ich aktywność rozbłyskowa pomimo interesujących rozmiarów i budowy stała się w ostatnich kilkunastu godzinach obniżona. Po rozbłysku klasy C8.3 z 8 września doszło do CME, jednak nie powinno ono odegrać znaczącej roli w aktywności geomagnetycznej. Efekty słabego napływu tego CME możemy zauważyć w warunkach wiatru słonecznego 12 września +/-1 dzień, jednak zaistnienie stanu burzy magnetycznej wydaje się bardzo mało prawdopodobne, podobnie jak po wydarzeniach z początku miesiąca.
08.09.21
ROZWÓJ PLAM - obszary aktywny 2866 i 2868 uległy widocznej rozbudowie, zwłaszcza pierwszy, który dodatkowo posiada coraz większą skłonność do emisji istotnych rozbłysków. O godz. 19:30 CEST nastąpiło dziś maksimum rozbłysku klasy C8.3, który wprawdzie nie imponuje pod kątem uwolnionej energii, jednak z uwagi na wydłużony czas trwania może okazać się zjawiskiem eruptywnym. Na potwierdzenie zaistnienia koronalnego wyrzutu masy będziemy musieli poczekać kilka godzin by dane z kornografów mogły to potwierdzić lub wykluczyć, jednak gdyby CME zaistniało, skierowanie może okazać się korzystne wobec Ziemi jako, że grupa 2866 znajduje się niemal w centrum tarczy, na południe od słonecznego równika. Każdy rozbłysk i CME w najbliższych kilku dniach w tej oraz sąsiedniej grupie 2868 mogą być zjawiskami geoefektywnymi.
05.09.21
NAGŁY PRZYROST PLAM - nieoczekiwanie w ciągu jednej minionej doby ze stanu niemal czystej tarczy słonecznej nasza Dzienna Gwiazda została "ozdobiona" aż pięcioma nowymi grupami plam (5 obecnie posiada oficjalną numerację), co stanowi jeden z jak dotąd najwyraźniejszych wzrostów aktywności plamotwórczej w tak krótkim czasie w ramach 25. cyklu aktywności słonecznej. Prócz nowej piątki widać także zachodzący region 2867 przy krawędzi południowo-zachodniej, co daje łącznie 6 grup plam widocznych jednocześnie tego samego dnia. W centrum widzimy obecnie obszary aktywne 2863 i 2864 (odpowiednio na południowej i północnej półkuli), zaś w części południowo-wschodniej obszary 2866 i jeden pozbawiony na razie oficjalnego oznaczenia (jutro najpewniej to się zmieni). Obszar 2865 jeszcze dziś oznaczony uległ niemal pełnemu zanikowi. Widać jednak, że okres jednej doby jest wystarczający aby Słońce zdolne było wytworzyć tyle grup plam, ile do nie tak dawna nie zawsze było osiągniętym wynikiem dla całego miesiąca. Niestety większość produkowanych grup plam to obszary stabilne magnetycznie i nie emitujące silniejszych rozbłysków i koronalnych wyrzutów masy, jednak taki stan też nie potrwa wiecznie - wraz z przyrostem ilości obszarów aktywnych siłą rzeczy rosnąć będą szanse na wzmożenie aktywności słonecznej, na co miłośnicy zórz polarnych od kilku lat z utęsknieniem czekają. Tak czy owak miniona doba w aktywności plamotwórczej to dobry zwiastun.
W dniu jutrzejszym powinien rozpocząć się napływ strumienia wiatru słonecznego podwyższonej prędkości z niewielkiej dziury koronalnej na południu Słońca. Napływ CHHSS może nieco rozbudzić aktywność zorzową, jednak stan burzy magnetycznej nie powinien wystąpić.
01.09.21
CISZA PRZED BURZĄ CZY NICZYM? - przełom sierpnia i września okazał się spokojnym okresem w pogodzie kosmicznej mimo kilku rozbłysków i CME z końca sierpnia i stan ten jest jak dotąd utrzymywany. Miniona doba nie przyniosła żadnych zmian w cechach napływającego wiatru słonecznego, które wskazywałyby na dotarcie choćby śladowej części któregoś z wyrzutów koronalnych uwolnionych w ostatni weekend. Zamknęło się też już okno prognozy dla dotarcia do Ziemi skrajnej części CME z sobotniego rozbłysku klasy M4.7 - prędkość wiatru jest bardzo niska w okolicach 340 km/sek., przy niemal zerowej sile pola magnetycznego (Bt około 3nT, skierowanie północne +2nT i wahające się w okolicach zera), co jest warunkami typowymi dla spokojnej pogody kosmicznej - indeks Kp za minione dwie doby w przedziale od 1 do 3. O ile następne 24 godziny nie przyniosą zauważalnych zmian, można będzie zakładać, że żaden z uwolnionych CME nie okazał się wystarczający do wywołania efektów geomagnetycznych, nawet jeśli częściowo skierowanie było korzystne względem Ziemi. Grupa plam 2860 zbliża się do zachodniej krawędzi tarczy słonecznej i mimo zdolności emitowania silnych rozbłysków klasy M nie korzysta już ze swojego potencjału tak, jak czyniła to na pewną skalę przed ostatnim weekendem i w jego trakcie. Poza nią brak grup plam stwarzających szansę na aktywność rozbłyskową.
Archiwum: LIVE Solar Update (sierpień 2021)
* Aktualizacje archiwizowane są w cyklu comiesięcznym i możliwe do odczytu w dziale Archiwum Solar Update.
Komentarze