Rozbłysk klasy M2.9 (23.06.13)

Pod koniec niedzielnego (23.06) wieczoru doszło do drugiego w ten weekend rozbłysku klasy M. Co interesujące zjawisko podczas maksimum wykształciło tę samą energię co rozbłysk z 21 czerwca. Tym razem jednak źródłem zjawiska okazała się grupa plam 1778 - to dawny obszar aktywny 1763, który widoczny był na tarczy słonecznej również dwa tygodnie wcześniej.

Do zjawiska doszło o godz. 22:56 CEST. Po kolejnych trzech minutach sklasyfikowano końcowy moment rozbłysku, który osiągnął klasę M2.9 w skali emisji rentgenowskiej. Ponieważ zjawisko było impulsywne i posiadało krótki czas trwania, nie doszło do koronalnego wyrzutu masy. Zjawisko ze względu na położenie obszaru 1778 przy południowo-wschodniej krawędzi, nie będzie miało znaczącego wpływu na Ziemię. Rozbłysk ten jest dziesiątym pod względem energii zjawiskiem 2013 roku (lista), podobnie jak bardzo efektowny rozbłysk z 21 czerwca.

Rozbłysk klasy M2.9 z 23.06.2013 r. Długość fali 94Å (SDO).

Jedynym efektem rozbłysku klasy M2.9 z 23 czerwca jest niewielka burza radiacyjna kategorii S1 w pięciostopniowej skali. Uwolnione w rozbłysku wysokoenergetyczne protony po kilku minutach osiągnęły Ziemię i wywołały słabą burzę promieniowania, z zasięgiem ograniczonym do biegunów. W ostatnich godzin ilość wysokoenergetycznych protonów zaczęła maleć i obecnie (stan z godz. 14:00 CEST) jest ona poniżej poziomu kwalifikującego się na stan burzy.

W następnych dniach możliwe pojedyncze rozbłyski klasy M z obszarów 1775 i 1778 (największe prawdopodobieństwo). Wszystkie te grupy znajdują się jednak daleko od centralnych części tarczy, zatem ewentualne podobne rozbłyski i wyrzuty koronalne nie mają znacznych szans na kierowanie w stronę Ziemi. Liczba Wolfa z dniem 24 czerwca wynosi 113. Aktywność słoneczna pozostaje umiarkowana.

Komentarz do aktualnej aktywności słonecznej - Solar Update

Aktywność słoneczna i zorzy polarnej na żywo - Pogoda kosmiczna

Obszary aktywne - stan z 24.06.2013 r. (SDO).