Uwaga, czytelniku! Poniższe informacje są archiwalne (wrzesień 2022) i nie dotyczą aktualnej sytuacji na Słońcu. Aby odczytywać bieżący komentarz Solar Update przejdź do tej podstrony.
27.09.22
NIESPODZIEWANA SZYBKA BURZA G2 - między 02:00 a 05:00 CEST minionej nocy zaistniała niespodziewanie umiarkowana burza magnetyczna kategorii G2, która tak nagle jak się pojawiła równie nagle wygasła - już po trzech godzinach mieliśmy jedynie niestabilność magnetyczną (Kp=4) po której nastąpił powrót do spokojnych warunków. Charakterystyka zmian wiatru słonecznego sugeruje, że przyczyną burzy było dotarcie fragmentu CME z którejś z ostatnich erupcji bliżej krawędzi, które nie były bezpośrednio uwalniane ku Ziemi - w szczytowym momencie tej krótkotrwałej burzy gęstość wiatru słonecznego przekraczała 80 protonów/cm3 i była najwyższą jak dotąd w całym roku. Poskutkowało to bardzo intensywnymi zorzami polarnymi nad wysokimi szerokościami geograficznymi, ale które były bardzo słabo dynamiczne - prędkość wiatru nie przekraczała nawet 400 km/sek. Siła pola magnetycznego wzrosła do około 20nT, przy południowym skierowaniu Bz około -16, -18nT, prawie całkowicie wykorzystującego dostępny na ten czas potencjał. Bardzo prawdopodobne, że w przypadku pogodnej aury nad Polską także udałoby się dostrzec zorzę, jednak niżowa aura i całkowite zachmurzenie zalegające nad krajem uniemożliwiłby obserwacje, pomijając fakt, że trudno było o nich myśleć w sytuacji braku zwiastunów mogących sugerować zaistnienie nawet umiarkowanej burzy magnetycznej.
NIESPODZIEWANA SZYBKA BURZA G2 - między 02:00 a 05:00 CEST minionej nocy zaistniała niespodziewanie umiarkowana burza magnetyczna kategorii G2, która tak nagle jak się pojawiła równie nagle wygasła - już po trzech godzinach mieliśmy jedynie niestabilność magnetyczną (Kp=4) po której nastąpił powrót do spokojnych warunków. Charakterystyka zmian wiatru słonecznego sugeruje, że przyczyną burzy było dotarcie fragmentu CME z którejś z ostatnich erupcji bliżej krawędzi, które nie były bezpośrednio uwalniane ku Ziemi - w szczytowym momencie tej krótkotrwałej burzy gęstość wiatru słonecznego przekraczała 80 protonów/cm3 i była najwyższą jak dotąd w całym roku. Poskutkowało to bardzo intensywnymi zorzami polarnymi nad wysokimi szerokościami geograficznymi, ale które były bardzo słabo dynamiczne - prędkość wiatru nie przekraczała nawet 400 km/sek. Siła pola magnetycznego wzrosła do około 20nT, przy południowym skierowaniu Bz około -16, -18nT, prawie całkowicie wykorzystującego dostępny na ten czas potencjał. Bardzo prawdopodobne, że w przypadku pogodnej aury nad Polską także udałoby się dostrzec zorzę, jednak niżowa aura i całkowite zachmurzenie zalegające nad krajem uniemożliwiłby obserwacje, pomijając fakt, że trudno było o nich myśleć w sytuacji braku zwiastunów mogących sugerować zaistnienie nawet umiarkowanej burzy magnetycznej.
24.09.22
WIĘCEJ PLAM - rozwój grupy 3105, 3107 i 3110 sprawił, że tarcza słoneczna w ostatni wrześniowy weekend prezentuje się znacznie okazalej, jednak nie wiąże się to z aktywnością rozbłyskową. Wprawdzie obszar 3110 posiada zdolność emitowania umiarkowanie silnych rozbłysków klasy M, ale na razie z tego potencjału nie korzysta. W najbliższym czasie nadal istnieje szansa na takie zjawiska, ale czy ten lub inny region zdoła się przełamać nie dowiemy się dopóki takie rozbłyski nie wystąpią.
WIĘCEJ PLAM - rozwój grupy 3105, 3107 i 3110 sprawił, że tarcza słoneczna w ostatni wrześniowy weekend prezentuje się znacznie okazalej, jednak nie wiąże się to z aktywnością rozbłyskową. Wprawdzie obszar 3110 posiada zdolność emitowania umiarkowanie silnych rozbłysków klasy M, ale na razie z tego potencjału nie korzysta. W najbliższym czasie nadal istnieje szansa na takie zjawiska, ale czy ten lub inny region zdoła się przełamać nie dowiemy się dopóki takie rozbłyski nie wystąpią.
16.09.22
PRZEBUDZENIE AR3098 - obszar aktywny 3098 na północno-zachodniej krawędzi wykazuje się znienacka podwyższoną aktywnością, w dniu dzisiejszym wyemitował dwa silne rozbłyski klasy M7.9 i M6.2. Niestety blackout fal radiowych HF na osłonecznionej półkuli przez kilkadziesiąt minut od rozbłysku to jedyne efekty tych zjawisk, na jakie można było liczyć - grupa ta znajduje się już na niekorzystnej pozycji na tarczy do kierowania ewentualnych CME ku Ziemi i zachowuje się w podobny sposób co obszar 3088 (obecny 3102), który zaczął przejawiać wysoką aktywność pod koniec sierpnia również gdy zaczął schodzić z tarczy za zachodnią krawędź.
PRZEBUDZENIE AR3098 - obszar aktywny 3098 na północno-zachodniej krawędzi wykazuje się znienacka podwyższoną aktywnością, w dniu dzisiejszym wyemitował dwa silne rozbłyski klasy M7.9 i M6.2. Niestety blackout fal radiowych HF na osłonecznionej półkuli przez kilkadziesiąt minut od rozbłysku to jedyne efekty tych zjawisk, na jakie można było liczyć - grupa ta znajduje się już na niekorzystnej pozycji na tarczy do kierowania ewentualnych CME ku Ziemi i zachowuje się w podobny sposób co obszar 3088 (obecny 3102), który zaczął przejawiać wysoką aktywność pod koniec sierpnia również gdy zaczął schodzić z tarczy za zachodnią krawędź.
15.09.22
POWRÓT AR3088 - od ponad dwóch dni na tarczy tuż przy jej południowo-wschodniej krawędzi możemy obserwować dawny obszar aktywny 3088, który w drugiej połowie sierpnia przynosił mnóstwo aktywności rozbłyskowej, w tym jedne z najsilniejszych tegorocznych zjawisk, lecz bez wpływu na aktywność geomagnetyczną. Niestety po powrocie wydaje się już w zaawansowanej fazie zaniku i zdolności do emisji silniejszych rozbłysków nie są w jego przypadku już tak wysokie, jak podczas poprzedniego przejścia przez tarczę. Wraz z drugim przejściem została uaktualniona jego numeracja na 3102, a prócz niego na tarczy mamy jeszcze grupę 3098 (tuż przy północno-zachodniej krawędzi) i 3100. Ta pierwsza posiada zdolność emisji rozbłysków klasy M, ale znajduje się zbyt blisko krawędzi dla uwalniania ewentualnych CME w następstwie rozbłysków w kierunku Ziemi. Około 18 września możemy oczekiwać napływu niewielkiego strumienia wiatru słonecznego wysokiej prędkości z dziury koronalnej (CHHSS), z możliwością wzburzenia warunków pogody kosmicznej o ile cechy wiatru w tym CHHSS okażą się sprzyjające ku temu.
POWRÓT AR3088 - od ponad dwóch dni na tarczy tuż przy jej południowo-wschodniej krawędzi możemy obserwować dawny obszar aktywny 3088, który w drugiej połowie sierpnia przynosił mnóstwo aktywności rozbłyskowej, w tym jedne z najsilniejszych tegorocznych zjawisk, lecz bez wpływu na aktywność geomagnetyczną. Niestety po powrocie wydaje się już w zaawansowanej fazie zaniku i zdolności do emisji silniejszych rozbłysków nie są w jego przypadku już tak wysokie, jak podczas poprzedniego przejścia przez tarczę. Wraz z drugim przejściem została uaktualniona jego numeracja na 3102, a prócz niego na tarczy mamy jeszcze grupę 3098 (tuż przy północno-zachodniej krawędzi) i 3100. Ta pierwsza posiada zdolność emisji rozbłysków klasy M, ale znajduje się zbyt blisko krawędzi dla uwalniania ewentualnych CME w następstwie rozbłysków w kierunku Ziemi. Około 18 września możemy oczekiwać napływu niewielkiego strumienia wiatru słonecznego wysokiej prędkości z dziury koronalnej (CHHSS), z możliwością wzburzenia warunków pogody kosmicznej o ile cechy wiatru w tym CHHSS okażą się sprzyjające ku temu.
10.09.22
CISZA - odkąd największe w ostatnim czasie grupy plam zaszły na niewidoczną z Ziemi półkulę słoneczną aktywność naszej Dziennej Gwiazdy wyraźnie osłabła. Obecnie na tarczy dostrzec możemy 6 regionów aktywnych, jednak wszystkie z nich pozostają uśpione. Najciekawszy istniejący aktualnie na Słońcu przypadek - grupa plam 3088 - przemierza centrum drugiej półkuli i za około tydzień powinna wyłonić się na nowo zza wschodniej krawędzi. O ile do tego czasu nie nastąpi jej rozpad, wzrostu aktywności możemy się spodziewać w drugiej połowie następnego tygodnia.
CISZA - odkąd największe w ostatnim czasie grupy plam zaszły na niewidoczną z Ziemi półkulę słoneczną aktywność naszej Dziennej Gwiazdy wyraźnie osłabła. Obecnie na tarczy dostrzec możemy 6 regionów aktywnych, jednak wszystkie z nich pozostają uśpione. Najciekawszy istniejący aktualnie na Słońcu przypadek - grupa plam 3088 - przemierza centrum drugiej półkuli i za około tydzień powinna wyłonić się na nowo zza wschodniej krawędzi. O ile do tego czasu nie nastąpi jej rozpad, wzrostu aktywności możemy się spodziewać w drugiej połowie następnego tygodnia.
04.09.22
BURZA G2 - od kilku godzin obserwujemy wzrost prędkości wiatru słonecznego z dotychczasowych ~500 do ponad 650 km/sek., związany z oczekiwanym dotarciem strumienia CHHSS z centralnie umiejscowionej dziury koronalnej. Zmiana warunków jest wyraźna, choć nie przesadnie silna - wzrost natężenia pola magnetycznego wzrósł z 5 do 12-14nT przy dominacji południowego skierowania (Bz) do -10,-11nT co uruchomiło natychmiast aktywność geomagnetyczną do poziomu umiarkowanej burzy magnetycznej kategorii G2, która poprzedzona została słabszym epizodem G1 od 02:00 do 05:00 CEST. W najbliższych 24-48 godzinach oczekiwać możemy kontynuacji podobnej aktywności, z niewykluczoną szansą subtelnych zórz polarnych z najbardziej północnych regionów Polski, o ile cechy wiatru nie ulegną nagłemu osłabnięciu. Rozbudowana grupa plam 3089 znajduje się już przy krawędzi południowo-zachodniej i niebawem zejdzie nam z widoku - niestety czas jej centralnej pozycji na tarczy i bezpośredniego skierowania ku Ziemi okazał się czasem niewykorzystanym do zjawisk geoefektywnych, mimo że region ten posiadał zdolność emisji najsilniejszej klasy rozbłysków.
BURZA G2 - od kilku godzin obserwujemy wzrost prędkości wiatru słonecznego z dotychczasowych ~500 do ponad 650 km/sek., związany z oczekiwanym dotarciem strumienia CHHSS z centralnie umiejscowionej dziury koronalnej. Zmiana warunków jest wyraźna, choć nie przesadnie silna - wzrost natężenia pola magnetycznego wzrósł z 5 do 12-14nT przy dominacji południowego skierowania (Bz) do -10,-11nT co uruchomiło natychmiast aktywność geomagnetyczną do poziomu umiarkowanej burzy magnetycznej kategorii G2, która poprzedzona została słabszym epizodem G1 od 02:00 do 05:00 CEST. W najbliższych 24-48 godzinach oczekiwać możemy kontynuacji podobnej aktywności, z niewykluczoną szansą subtelnych zórz polarnych z najbardziej północnych regionów Polski, o ile cechy wiatru nie ulegną nagłemu osłabnięciu. Rozbudowana grupa plam 3089 znajduje się już przy krawędzi południowo-zachodniej i niebawem zejdzie nam z widoku - niestety czas jej centralnej pozycji na tarczy i bezpośredniego skierowania ku Ziemi okazał się czasem niewykorzystanym do zjawisk geoefektywnych, mimo że region ten posiadał zdolność emisji najsilniejszej klasy rozbłysków.
03.09.22
DZIURA KORONALNA - przez centrum tarczy słonecznej kończy wędrówkę niezbyt okazała, ale idealnie centralnie położona dziura koronalna będąca ujściem strumienia wiatru słonecznego wysokiej prędkości (CHHSS). Możemy ją dostrzec na bieżących zdjęciach SDO w długości fali 211 angstremów. Dzięki tak dogodnemu położeniu praktycznie na samym słonecznym równiku możemy mieć pewność, że uciekający przez nią CHHSS jest kierowany ku Ziemi w sposób bezpośredni. Napływ strumienia na naszą planetę powinien się rozpocząć około 5 września +/- 1 doba, stając się przyczyną wzrostu aktywności geomagnetycznej. O ile siła pola magnetycznego w CHHSS będzie duża, a jego kierunek południowy możemy oczekiwać słabej do umiarkowanej burzy magnetycznej kategorii G1-G2 w efekcie dotarcia strumienia.
01.09.22
BETA-GAMMA-DELTA - aktywność słoneczna uległa pewnemu obniżeniu za ostatnią dobę, ale obszar aktywny 3089 pozostaje "uzbrojony" w najbardziej skomplikowany rodzaj pola magnetycznego beta-gamma-delta mając zdolność wytwarzania rozbłysków klasy X. O ile do takiego zjawiska z CME doszłoby w przeciągu najbliższej doby, moglibyśmy liczyć na uwolnienie go w kierunku Ziemi; jeśli grupa tych plam nie skorzysta z potencjału do soboty, wówczas zbliży się już zbyt znacząco ku zachodniej krawędzi tarczy słonecznej nie mając dobrej pozycji na generowanie zjawisk geoefektywnych.
BETA-GAMMA-DELTA - aktywność słoneczna uległa pewnemu obniżeniu za ostatnią dobę, ale obszar aktywny 3089 pozostaje "uzbrojony" w najbardziej skomplikowany rodzaj pola magnetycznego beta-gamma-delta mając zdolność wytwarzania rozbłysków klasy X. O ile do takiego zjawiska z CME doszłoby w przeciągu najbliższej doby, moglibyśmy liczyć na uwolnienie go w kierunku Ziemi; jeśli grupa tych plam nie skorzysta z potencjału do soboty, wówczas zbliży się już zbyt znacząco ku zachodniej krawędzi tarczy słonecznej nie mając dobrej pozycji na generowanie zjawisk geoefektywnych.
Archiwum: LIVE Solar Update (sierpień 2022)
Wyjaśnienie: solar update - aktualizowane na bieżąco krótkie autorskie komentarze o ostatnich zjawiskach na Słońcu i wszelkich wydarzeniach związanych z pogodą kosmiczną. Na początku miesiąca* komentarze są zerowane i publikowane od nowa (najstarsze komunikaty z danego miesiąca ukazują się u dołu podstrony, nowe na górze). W przypadku okresów niskiej aktywności słonecznej, aktualizacje ukazują się co 2-4 dni, w przypadku podwyższonej aktywności raz lub kilka razy dziennie. Zadaniem tych komunikatów jest odpowiedzieć na pytania czytelników:
* Aktualizacje archiwizowane są w cyklu comiesięcznym i możliwe do odczytu w dziale Archiwum Solar Update.
jaka jest aktualna aktywność Słońca, czy i kiedy wystąpią rozbłyski słoneczne, aktualny zasięg zorzy polarnej, czego spodziewać się po Słońcu w najbliższych godzinach i dniach.
* Aktualizacje archiwizowane są w cyklu comiesięcznym i możliwe do odczytu w dziale Archiwum Solar Update.
Komentarze